رایج ترین استراتژی توزیعی

رایج ترین استراتژی توزیعی که مورد استفاده قرار می گیرد، توزیع تناسبی است که توان راکتیو مورد نیاز در توربین های بادی را متناسب با میزان توان راکتیو موجودشان توزیع می کند. اجرای این روش ساده است و احتمال فراتر رفتن از حد توان راکتیو در هر توربین بادی تقریباً بعید می باشد. با این وجود در این روش میزان تلفات توان اکتیو در مزرعه بادی در نظر گرفته نمی شود. در مراجع 9-7 روش توزیعی دیگری پیشنهاد شده که تلفات توان اکتیو را در کابلهای انتقال و ترانسفورماتورهای توربین های بادی در نظر می گیرد.

بیشتر بخوانید: نتایج شبیه سازی برای حفاظت ریز شبکه

با این وجود این روش نیز تلفات توان اکتیو در سیستم تبدیل انرژی توربین های بادی را لحاظ نمی کند و از طرفی این امر بخش زیادی از مجموع تلفات مزارع بادی را تشکیل می دهد. در واقع، تلاش برای به حداقل رساندن تلفات توان راکتیو در کابلهای انتقال و ترانسفورماتورها می تواند باعث تلفات بیشتر در سیستم های تبدیل انرژی گردد. یک استراتژی بهینه توزیع در مرجع 10 پیشنهاد شده که تلفات سیستم های تبدیل انرژی باد، ترانسفورماتورها و کابل های انتقال را در نظر گرفته و برای به حداقل رساندن تلفات یک روش توزیع بهینه توان راکتیو پیدا کرده است. با این حال، این استراتژی تنها یک استراتژی ساده را برای کنترل WT به کار می گیرد و اثر توزیع توان راکتیو را در ژنراتور القایی تغذیه دوگانه (DFIG) در سیستم های بادی تولید انرژی لحاظ نمی کند.

از آنجاییکه سیستم تولید انرژی DFIG می تواند توان راکتیو بین استاتور و مبدل سمت شبکه (GSC) را تنظیم نماید، جریان توان راکتیو در داخل سیستم بر روی تلفات سیستم اثرگذار خواهد بود. بنابراین، روش کنترل توان راکتیو در سیستم تولید انرژی DFIG باید مورد مطالعه قرار گیرد. 

رایج ترین روش، تأمین توان راکتور از جانب استاتور توسط مبدل سمت روتور (RSC) می باشد. این روش می تواند با نزدیک کردن ضریب توان به مقدار یک، بازدهی خوبی را به نمایش بگذارد اما تلفات مس در ژنراتور با افزایش ضریب توان به طور قابل توجهی بالا خواهد رفت. روش دوم تنظیم توان راکتیو، استفاده از RSC و GSC است تا تلفات مسی نیز به حداقل برسند. این روش تلفات ناشی از مبدلها و فیلترها را لحاظ نمی کند.

این روش می تواند با انتخاب های خاصی از مرجع توان راکتیو به تلفات کمتری برسد اما در باقی حالات، مجموع تلفات افزایش خواهد یافت. مرجع عای 18 و 19 روشی را پیشنهاد می کنند که در آن برای داشتن حداقل تلفات در ژنراتور و مبدلها، بار توان راکتیو بین RSC و GSC تقیم می شود. نسبت تقسیم پی در پی محاسبه شده و یک مجموعه جدول را شکل می دهد. در فرآیند کنترل، کنترل کننده باید به جدول ها نگاه کرده و جریانهای بهینه برای توان راکتیو را تعیین نماید.