آیا حافظه عکاسی وجود دارد؟

حافظه عکاسی
آیا حافظه عکاسی وجود دارد؟
گفته می شود که "عکاسی" یا حافظه eidetic در حدود 8٪ از کودکان رخ می دهد ، اما تقریباً همه اینها از آن رشد می کنند. این پدیده در بزرگسالان بسیار نادر است و در واقع وجود حافظه عکاسی هنوز هم تا حدودی بحث برانگیز است. با این وجود ، ممکن است ناهنجاری های خاص مغز منجر به راه هایی برای پردازش اطلاعات شود که به طور چشمگیری با حالت طبیعی متفاوت است (به پرونده کیم پیک مراجعه کنید).

آیا حافظه عکاسی مطلوب است؟
به طور کلی فرض بر این است که به هر حال چنین خاطره ای چیز مهمی خواهد بود. من به هیچ وجه مطمئن نیستم که چنین است.

بیایید لحظه ای در شیرسویسکی بمانیم ، یک خاطره انگیز برجسته که در کتاب A.R. مشهور شده است. لوریا اگرچه شرسفسکی به عنوان چنین حافظه "عکاسی" نداشت ، اما به دلیل ظرفیت شگفت انگیز خود برای سینناستیزی (ارتباط یک مدال حسی با دیگری ، توانایی فوق العاده ای داشت که به سرعت و به راحتی مرتکب حجم عظیمی از اطلاعات به حافظه شود. ممکن است شما یک صدای "سبز" را ببینید و توانایی ایجاد تصاویر بصری.

با این حال ، در حالی که از بسیاری جهات سودمند است ، این توانایی نزولی کاملاً جدی داشت. جزئیات نامربوط تمایل دارد که در حافظه وی گنجانده شود ، و اینها در راه فراخوان بعدی وی قرار می گیرند. سردرگمی بسیاری از تصاویر متناقض و جزئیات حسی نیز اغلب مانع درک او می شود. او همچنین در فراموشی دشواری های بزرگی داشت و با گذشت زمان با بسیاری از موارد موجود در حافظه خود مشکل بیشتری پیدا کرد و نمی خواست آن را به خاطر بیاورد (اگرچه در واقع به راه حلی برای این امر برخورد کرد: او اطلاعاتی را که روی تخته سیاه نوشته شده تصور می کرد) ، و خودش را پاک کرد!)

جالب اینجاست که چند وقت پیش ، من یک خواننده را دریافت کردم که یک نوجوان را می داند که با یک "حافظه عکاسی" مشکل دارد ، یک ایمیل دریافت کردم - او در درک آنچه می خواند ، بسیار مشکل داشت.

حرف من این است که صرفاً یک بانک اطلاعاتی ، مانند یک کامپیوتر ، به خودی خود کافی نیست. حافظه برای مفید بودن باید بتواند مورد استفاده قرار گیرد! و مؤثرترین استراتژی های حافظه مواردی هستند که استفاده از حافظه را تسهیل می کنند ، نه صرفاً ذخیره آن.

بیشتر بخوانید: انواع سطح مشترک بین صفحه مرکزی

در این یادداشت ، می خواهم به نقل از ماری کاروترس ، که در مورد هنرهای حافظه قرون وسطایی بسیار نوشته است. Carruthers متقاعد کننده معتقد است که این ایده که "خوب از یک هنر حافظه به یاد آوردن چیزهایی است تا آنها را بعداً مورد استفاده قرار دهیم" ، یک تصور غلط است. در عوض ، "هنر حافظه" متصدی در عمل به گونه‌ای طراحی نشده بود که به او اجازه دهد دقیقاً در هر جزئیات ، ترکیباتی را که قبلاً ساخته بود ، مجدداً بیان کند. ... [اما] یک هنر اختراع است ، هنری که باعث می شود فرد بتواند ... به وقفه ها و سؤالات پاسخ دهد ، یا ایده هایی را که لحظه به لحظه برای او بوجود آمده ، بدون اینکه ناامید شود ، یا از دست بدهد جای خود را در طرح بگیرد سخنرانی اصلی او. "

به همین ترتیب ، هنر حافظه که توسط راهبان قرون وسطایی به کار رفته است ، شامل "ساخت تصاویر ذهنی برای ذهن است که ذهن بتواند با آن به عنوان روشی اساسی در تفکر انسان کار کند." این تکنیک نه فقط به منظور "دسترسی سریع به هر قطعه از مواد ذخیره شده ممکن است بخواهد طراحی شده باشد ، بلکه وسیله ای برای ساخت هر تعداد پیوندهای ارتباطی متقابل و ارتباطی بین عناصر فراهم می کند."